U Muzeju savremene umjetnosti Republike Srpske 12. decembra u 19.00 časova svečano će biti otvorena retrospektivna izložba beogradskog umjetnika Milovana Destila Markovića pod nazivom „DESTILOVANO LICE – Radovi 1980–2020“.
Izložba u Banjaluci obuhvatiće četiri dinamične stvaralačke decenije ovog umjetnika, jednog od najznačajnijih protagonista beogradske umjetničke scene 80-ih godina i najmlađeg dobitnika „Politikine nagrade” za slikarstvo.
Retrospektivna postavka u Banjaluci čiji je kustos Miroljub Mima Marjanović (istoričar umjetnosti i urednik SEEcult.org portala) obuhvatiće nekoliko Markovićevih ciklusa poput: Barkodirane slike, Transfigurativni radovi, Euharistija, Prototipi, Portreti itd. sa preko 40 monumentalnih radova i ambijentalnih cjelina izvedenih u različitim kombinovanim tehnikama.
Šifrovani jezik barkodova, kao osnovni jezički kôd tržišno-ekonomskog sistema neoliberalnog kapitalizma, Marković preuzima kao temeljni jezički kôd vlastitog slikarstva. Barkodovi koji se ukazuju u zavodljivim kolorističkim interpretacijama, nisu apstraktna, prazna semantička polja, već vizuelna polja krcata šifrovanim sadržajima i značenjima i predstavljaju umjetnikovo snažno kritički intonirano svjedočanstvo i tumačenje savremenog svijeta.
Izložbi u Banjaluci prethodila je izložba „Barkodirana slika“ u Kulturnom centru Beograda, a obje izložbe su zajednički projekat Muzeja savremene umjetnosti Republike Srpske, Kulturnog centra Beograda i Portala za kulturu Jugoistočne Evrope SEEcult.org.
Izložbu prati i reprezentativna monografija posvećena bogatom Markovićevom opusu u kojoj su autori tekstova: Danijela Purešević, Benedikt Štegmajer, Bojana Pejić, Boris Buden i Miroljub Mima Marjanović.
Milovan Destil Marković (1957) jedna od ključnih figura beogradske umjetničke scene osamdesetih. Studirao je na beogradskoj Likovnoj akademiji gde je inicirao otvaranje kultnog kluba Akademija. Bilo je to vrijeme povratka slici i on zajedno sa Vlastom Mikićem 1982. godine osniva grupu Žestoki. Prijelomna godina u njegovom životu bila je 1986. godina, kada dobija uglednu Politikinu nagradu za slikarstvo, izlaže na Venecijanskom bijenalu i seli se u Berlin, gdje i danas živi.
Izlagao na brojnim samostalnim i grupnim izložbama u svijetu od kojih izdvajamo: 42. Venecijansko bijenale, Aperto; 4. Istanbulsko bijenale; 46. Venecijansko bijenale; 6. Trijenale u Delhiju; 5. bijenale, Cetinje, 19. bijenale, Sao Paulo; Hamburger Bahnhof - Museum für Gegenwart, Berlin; Contemporary Art Museum Kumamoto, Kumamoto; MoMA PS1, Njujork; Moderna Museet, Štokholm; Ludwig Museum for Contemporary Art, Budimpešta; Museum of Modern Art, Ljubljana; Saarland Museum, Sarbruken; The Artists’ Museum, Лођ; National Museum, Prag; Muzej savremene umetnosti, Beograd; Muzej grada, Beograd; Landesmuseum, Грац; Kunstmuseum, Dizeldorf; Art Museum Foundation - Military Museum, Istanbul; Kunst-Werke Institute for Contemporary Art, Berlin; Kunstverein Hamburg, Hamburg; Kunstvoreningen, Bergen; Galleri F15, Oslo; Nishido Contemporary Art, Tokio; Fei Contemporary Art Center, Šangaj i mnoge druge.
Његови радови налазе се у музејима у Берлину, Кумамоту, Београду, Диселдорфу, Лођу, Дуизбургу, Грацу, Пријепољу и у бројним приватним колекцијама.